و اما دلم...پر میشود از دردهایی پر از حرف،حرف هایی مملو از سکوت که یک باره در دلم فوران می کنند...و روی این دیوار مجازی ...ارا م میگیرد ...
و این کار هر شب من است ...
انگار تقدیر بعضی ها این است که پل باشند...
از آن پلهایی که مسیر های پر پیچ و خم شلوغ را، صاف میکنند و کوتاه.
که هرکس به پستشان میخورد میخواهد از رویشان عبور کند تا زودتر و بهتر به مقصدش برسد.
و کاری ندارد که بعد از رفتنش، پل، چقدر تنها میشود.
چقدر زخمی...
و کسی حواسش نیست که این پل، چه جانی میکند که اینطور مقاوم باشد،
و صبور،و آرام...
که اگر میانه ی راهشان، خسته شود، خودخواه شود...
اگر ترکی بردارد،بشکند،
ویران شود...
چه آدم هااز هم میپاشند...
چه مقصدها بکر می مانند...
اگر بی دغدغه از پل های زندگیتان عبور میکنید،
فقط گاهی قدردانشان باشید..
بعضی ها را باید خیلی زود کنار گذاشت!
همان هایی که زبان خوب بودن را
نمی فهمند
بی خیال دوست داشتنت می شوند و طوری خودشان را سرگرم اطراف می کنند انگار هرگز نبوده ای…
به خیال خودشان می خواهند عاشق ترت کنند!
حالا تو هر چه می خواهی زجر بکش
شبها بی خواب شو
هی پیام بده …
هی زنگ بزن …
مهم نیست که
به خیال خودشان
دست نیافتنی ترند ،قشنگترند …
اینجور آدمها خطرناکند ؛
اینهارا باید با خیالاتشان تنها گذاشت
اینها را باید خیلی زود کنار گذاشت
قبل از آنکه
از تمام عشق های دنیا
بدت بیاید…!
نمیدانم توهم یادمن هستی یافقط منم که هرلحظه وهرثانیه وهمه جابه توفکرمیکنم
گاهی فکرمیکنم دیوانه ای بیش نسیتم که به کسی می اندیشم
که حتی نمیدانم لحظه ای یاثانیه ای خیالش به یادمن می افتد یانه!!!
نمی دانم که توبه چه کسی می اندیشی به کسی که به اندازه ی من تورادوست دارد؟؟؟؟
به کسی که به اندازه من به عشق توپایبند است یانه؟؟؟
به کسی که به اندازه من آنقدرصبورباشدکه بتواند هرلحظه بی توجهی وهرلحظه بی محلی هایت رابه دل نگیرد!!!
کسی که همه آمدن ورفتن هایت وهمه قول وقرارهایی که زیرپاگذاشته ای رافراموش کندوبازدوستت داشته باشد
گاهی به عشق پوچ خودمیخندم ......به عشقی که حتی لحظه ای ازآن هم بی نام توگذرنمیکند...عشقی که حس میکنم
آنقدر دروجودم فرورفته که حتی نفس هایی که میکشم نام ویادتورافریادمیزند.......
گاهی سخت می شود …
گاهی سخت می شود …
دوستش داری و نمی داند
دوستش داری و نمی خواهد
دوستش داری و نمی اید
دوستش داری و سهم تو از بودنش
فقط تصویری است رویایی در سرزمین خیالت
دوستش داری و سهم تو
از این همه ، تنهایی است
دلم برای تو که نه!
دلم برای تو که نه!
ولی برای روزهای با هم بودنمان تنگ شده
برای تو که نه!
ولی برای “مواظب خودت باش” شنیدن تنگ شده
برای تو که نه!
ولی برای دلی که نگرانم میشد تنگ شده
راستش! برای اینها که نه
برای خودت
دلم خیلی تنگ شده..
خدایا می دانم که میدانی غمی را که در دلم ماند
بغضی شد در سکوت شب هایم...
می دانم که می دانی این روزها را چگونه میگذرانم
اما گویی دیگر فراموشم کرده ای ...!؟
گویی صدایم را نشنیده ای ...!؟
میدانی که مدت هاست در سکوت خود چگونه شکسته ام
میدانی ..؟!
دنیایم چه سرد و تاریک است
خدایا ... رهایم نکن...
